[۲۶۴] محکم: «أَذَلِک خَیرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَهُ الزَّقُّومِ * إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَهً لِلظَّالِمِینَ * إِنَّهَا شَجَرَهٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الجَحِیمِ * طَلْعُهَا کأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّیاطِینِ * فَإِنَّهُمْ لَآکلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا البُطُونَ * ثُمَّ إِنَّ لَـهُم عَلَیهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِیمٍ * ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَی الجَحِیمِ»۱
ترجمه: «آیا از نظر پذیرایی این [بهشتی که گفتیم] بهتر است یا درخت زقوم؟! در حقیقت ما آن را برای ستمگران [مایه‌ی آزمایش و] عذابی گردانیدیم. آن درختی است که از قعر آتش سوزان میروید. میوهاش گویی چون سرهای شیاطین است. پس [دوزخیان] حتماً از آن میخورند و شکم‌ها را از آن پر می‌کنند. سپس ایشان را بر سر آن آمیخته‌ای از آب جوشان است. آنگاه بازگشتشان بیگمان به سوی دوزخ است».
********************
[۲۶۵] محکم: «إِنَّ الَّذِینَ یُضِلُّونَ عَن سَبِیلِ اللهِ لَـهُم عَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا نَسُوا یَوْمَ الحِسَابِ»۲
ترجمه: «در حقیقت کسانی که از راه خدا به در میروند به [سزای] آنکه روز حساب را فراموش کرده‌اند عذابی سخت خواهند داشت».
********************
[۲۶۶] محکم: «فَوَیلٌ لِلَّذِینَ کفَرُوا مِنَ النَّارِ»۳
ترجمه: «پس وای بر کسانی که کافر شدهاند از [سختی آن] آتش [هولناک]»
********************
[۲۶۷] محکم: «هَذَا وَإِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ * جَهَنَّمَ یصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ المِهَادُ * هَذَا فَلْیذُوقُوهُ حَمِیمٌ وَغَسَّاقٌ * وَآخَرُ مِن شَکلِهِ أَزْوَاجٌ * هَذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَکمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُوا النَّارِ * قَالُوا بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًا بِکمْ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ القَرَارُ * قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِی النَّارِ * وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَی رِجَالًا کنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الأَشْرَارِ * أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِیا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الأَبْصَارُ * إِنَّ ذَلِک لَـحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ»۴
ترجمه: «این است [حال بهشتیان] و [اما] برای طغیانگران واقعاً بد فرجامی است. به جهنم درمیآیند و چه بد آرامگاهی است. این جوشاب و چرکاب است باید آن را بچشند. و از همین گونه انواع دیگر [عذابها]. اینها گروهیاند که با شما به اجبار [در آتش] درمیآیند. بدا به حال آنها زیرا آنان داخل آتش میشوند. [به رؤسای خود] میگویند: بلکه بر خود شما خوش مباد این [عذاب] را. شما خود برای ما از پیش فراهم آوردید و چه بد قرارگاهی است. میگویند: پروردگارا هر کس این [عذاب] را از پیش برای ما فراهم آورده عذاب او را در آتش دو چندان کن. و میگویند: ما را چه شده است که مردانی را که ما آنان را از [زمره‌ی] اشرار میشمردیم، نمیبینیم؟! آیا آنان را [در دنیا] به ریشخند میگرفتیم یا چشمها[ی ما] بر آنها نمیافتد. این مجادله‌ی اهل آتش قطعاً راست است».
********************
۱ . سوره‌ی صافات، آیات ۶۲ تا ۶۸.
۲ . سوره‌ی ص، آیه‌ی ۲۶.
۳ . سوره‌ی ص، آیه‌ی ۲۷.
۴ . سوره‌ی ص، آیات ۵۵ تا ۶۴.
